Η λογική επικαλείται
τον ορατό κόσμο σαν μαρτυρούμενη ένδειξη ύπαρξης
(..όταν ορώ τα έργα των χεριών Σου../ψαλμός)


Επίγεια μάτια αδυνατούν να ατενίσουν το «απρόσιτο» φως, που η θεότητα "οικεί"

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

«Τὸ ὄνομα αὐτοῦ: Ἐμμανουὴλ»


«Τὸ ὄνομα αὐτοῦ: Ἐμμανουὴλ» ( Ἠσαΐας ζ΄ 14)

«Τὸ ὄνομα αὐτοῦ: Ἐμμανουὴλ» ( Ἠσαΐας ζ΄ 14)

Σᾶς ἀποκαλύπτω τὸ μεγάλο μυστικό: Στέλνω ἀνάμεσά σας, κοντά σας, μαζί σας τὸν Υἱό μου.

Τὸν μονογενῆ Υἱό μου. Τὸν στέλνω νὰ μείνη γιὰ πάντα σύντροφός σας. Θὰ ἔλθη στὴν γῆ ὡς Θεάνθρωπος.

Μὴ γελαστῆτε ποὺ θὰ τὸν δῆτε μικρό, ἀδύναμο νήπιο. Τὸ μικρὸ αὐτὸ βρέφος, τέλειος ἄνθρωπος καὶ

τέλειος Θεός, εἶναι ὁ Υἱός μου, ὁ συνάναρχος Λόγος, ὁ αἰώνιος καὶ παντοδύναμος. Γι’ αὐτὸ καὶ τὸ ὄνομά

του εἶναι: Ἐμμανουήλ. Ἔτσι θὰ τὸν ὀνομάζετε. Διότι Ἐμμανουὴλ σημαίνει «ὁ Θεὸς μεθ’ ἡμῶν», ὁ Θεὸς

εἶναι μαζί μας. Καὶ ἀκριβῶς μὲ τὴν σάρκωση τοῦ Υἱοῦ μου, μὲ τὸν ἐρχομό του στὸν κόσμο σας, ἐγὼ ὁ

Θεὸς ἔρχομαι νὰ μείνω μαζί σας. Γιὰ πάντα.

Μυστήριο παράξενο και παράδοξο βλέπω. Ποιμένες ακούγονται στα αυτιά μου, όχι επειδή παίζουν ένα υπαίθριο σκοπό, αλλά επειδή τραγουδούν ουράνιο ύμνο. Άγγελοι τραγουδούν, Αρχάγγελοι μέλπουν, υμνούν τα Χερουβίμ, δοξολογούν τα Σεραφίμ, οι πάντες γιορτάζουν επειδή βλέπουν τον Θεό πάνω στην γή και τον άνθρωπο στους ουρανούς. Τον (Θεό πού είναι) άνω (τώρα να είναι) κάτω από οικονομία και τον (άνθρωπο που είναι) κάτω (τώρα να είναι) άνω από φιλανθρωπία. Σήμερα η Βηθλεέμ τον ουρανό εμιμήθηκε. Επειδή αντί για αστέρια αγγέλους που υμνούν δέχθηκε και αντί για τον ήλιο τον Ήλιο της Δικαιοσύνης απεριγράπτως εχώρεσε. Και μην αναζητάς πως. Επειδή όπου θέλει ο Θεός νικιέται η τάξη της φύσεως. Επειδή θέλησε, το κατόρθωσε, κατήλθε, έσωσε. Όλα (τα κτίσματα) συντρέχουν με τον Θεό (τον Κτίστη). Σήμερα ο Ων τίκτεται και ο Ων γίνεται αυτό που δεν ήταν. Γιατί ενώ είναι Θεός, γίνεται άνθρωπος, χωρίς να πάψει να είναι Θεός. Επειδή δεν έγινε άνθρωπος με το να πάψει να είναι Θεός, αλλά ούτε πάλι με το να προκόψει από άνθρωπος έγινε Θεός. Αλλά ενώ είναι ο (Θεός) Λόγος, έγινε σαρξ (δηλαδή και άνθρωπος) με απάθεια, χωρίς να μεταβληθεί η φύση Του (σημ: στο Ένα πρόσωπο του Χριστού αποδίδονται η Θεία και η ανθρώπινη φύση).
Επειδή λοιπόν όλοι σκιρτούν από χαρά, να σκιρτήσω θέλω κι εγώ, να χορεύσω επιθυμώ, να πανηγυρίσω θέλω. Αλλά χορεύω χωρίς να παίζω κιθάρα, χωρίς να κινώ κλαδιά κισσού, χωρίς να κρατώ αυλούς, χωρίς να ανάβω λαμπάδες, αλλά αντί για μουσικά όργανα κρατώντας τα σπάργανα του Χριστού. Γιατί αυτά είναι η ελπίδα μου, αυτά η ζωή μου, αυτά η σωτηρία μου, αυτά ο αυλός μου, αυτά η κιθάρα μου. Γι’ αυτό κι έρχομαι κρατώντας αυτά, για να λάβω με την δύναμή τους ισχύ λόγων και να πω μαζί με τους Αγγέλους “Δόξα εν υψίστοις Θεώ” και μαζί με τους ποιμένες “κι επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία”
“ΛΟΓΟ ΕΙΣ ΤΟ ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ” του Αγ. Ιωάννη Χρυσοστόμου
πηγή: http://www.xfd.gr

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Θυμίσου, όταν...

... Θυμίσου ότι έζησες μια ζωή στη ματαιότητα, χωρίς σκοπό που να διαμένει. Θυμίσου ότι όλοι οι στόχοι που έθεσες τριγύρω σου, δεν καρποφόρησαν για πάντα, και ούτε μοιάζει να καρποφορήσουν στο μέλλον... Για όσο μέλλον σου μένει ακόμα...

Όταν... οι άνθρωποι που αγαπάς σε προδίδουν και σε απογοητεύουν με την υποκρισία και την αχαριστία τους...

... Θυμίσου, με ποιο κριτήριο επέλεξες τη συντροφιά τους; Θυμίσου αν ποτέ κι εσύ ευχαρίστησες Εκείνον που σου χάρισε όλα όσα έχεις.


Η ζωή μας δεν είναι σπαρμένη με "ρόδα". Είναι όμως σπαρμένη με "νάρκες". Με συχνά επώδυνες ευκαιρίες, που σε μια καλοπροαίρετη καρδιά, μπορούν να ανάψουν "σπίθες" μετανοίας, και να φουντώσουν τη φωτιά της "Όντως Ζωής", όσο αυτή η καρδιά χτυπάει ακόμα!

Είναι το ευλογημένο άστρο στους ουρανούς της ελπίδας, στους ουρανούς των ονείρων σου. Έχει το φως της καρδιάς σου! Είναι πιο όμορφο και από το θαύμα! Είναι γεμάτο ευλάβεια, είναι αυτό που σου δίνει δύναμη, είναι αυτό που γεννήθηκε για σένα!

Στο άδειο τους τραπέζι ας ακουμπήσουμε το αντίδωρο της αγάπης.
Ας ζεστάνουμε μοναξιές, ας αφουγκραστούμε τον ήχο της απόγνωσής τους..

Άγιες μέρες λέγονται οι μέρες που ο καθένας μας γίνεται ένας «άγιος» για τον συνάνθρωπο του. Που «φυτεύει ένα δέντρο ανθρωπιάς» στο κήπο του κόσμου μας!
Ας γευτούμε τις θείες σταγόνες των άγιων αυτών ημερών!
φίλοι κι αδέλφια μου, καλά Χριστούγεννα!

Πού ξέρεις; Ίσως δεν χάθηκαν ακόμα όλα! Ίσως μια σπίθα αληθινής μετάνοιας να είναι αρκετή, για να ξαναφουντώσει η ελπίδα και η Ζωή. Όσο ακόμα χτυπάει η καρδιά σου!

Μην το αμελήσεις!

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

Ο Έλληνας Μάνος

Α δ ι α φ ο ρ ώ για την δόξα. Με φυλακίζει μες στα πλαίσια που καθορίζει εκείνη κι όχι εγώ.

Π ι σ τ ε ύ ω στο τραγούδι που μας αποκαλύπτει και μας εκφράζει εκ βαθέων, κι όχι σ' αυτό που κολακεύει τις επιπόλαιες και βιαίως αποκτηθέντες συνήθειές μας.

Π ε ρ ι φ ρ ο ν ώ αυτούς που δεν στοχεύουν στην αναθεώρηση και στην πνευματική νεότητα, τους εύκολα «επώνυμους» πολιτικούς και καλλιτέχνες, τους εφησυχασμένους συνομήλικους, την σκοτεινή και ύποπτη δημοσιογραφία καθώς και την κάθε λογής χυδαιότητα.

Έτσι κατάφερα να ολοκληρώσω την τραυματισμένη από την παιδική μου ηλικία προσωπικότητα, καταλήγοντας να πουλώ «λαχεία στον ουρανό» και προκαλώντας τον σεβασμό των νεωτέρων μου μια και παρέμεινα ένας γνήσιος Έλληνας και
Μεγάλος Ερωτικός.
(Υπέροχο δείγμα λόγου και σκέψης ενός υπέροχου ανθρώπου.)
Από lostbody.blogspot.com


Ο Έλληνας! Είναι ευφυέστατος αλλά και αφελής.
Δραστήριος αλλά και επιπόλαιος. Θερμόαιμος αλλά και ασταθής.
Ανέδειξε τον Σωκράτη για να τον δηλητηριάσει. Δόξασε τον Θεμιστοκλή για να τον εξορίσει. Θαύμασε τον Αριστοτέλη για να τον καταδιώξει. Γέννησε τον Βενιζέλο για να τον δολοφονήσει. Ύψωσε τον Παρθενώνα για να τον αφήσει να γίνει στόχος. Έκτισε το Βυζάντιο για να το Εκτουρκίσει. Σφυρηλάτησε το ΄21 για να το διακυβεύσει.
Παράξενο πλάσμα. Ατίθασο, κυκλόθυμο και εγωπαθές.


Στην αρχή του βίντεο (κίτρινα γράμματα σε μαύρο φόντο), είναι ένα μέρος μόνο από τα δημοσιεύματα της εφημερίδας τότε,ώστε να καταλάβουμε γιατί αντέδρασε έτσι...
*
Είχε την ονοματική του ο Ανδρέας Λασκαράτος, όταν έλαβε απο έναν βαμμένο εχθρό του δώρο. Άνοιξε περίεργος το δέμα και έμεινε έκπληκτος απο το περιεχόμενο. Ήσαν....κέρατα. Το ξανάκλεισε και περίμενε. Σε λίγες ημέρες ερχόταν η ονομαστική του χυδαίου, αυτού ανθρώπου. Κατέβηκε λοιπόν στον κήπο του ο Λασκαράτος, έφτιαξε μια ωραία ανθοδέσμη και του την έστειλε μαζί με ένα σημείωμα όπου ο κεφαλλονίτης ποιητής έγραφε: "Έκαστος προσφέρει απο αυτά που έχει. Χρόνια πολλά". Και υπέγραψε.

Θαυμάστε τον αν θέλετε. Κι αν μπορείτε προσπαθείστε να τον ταξινομήσετε και να τον διορθώσετε.
Καληνύχτα.

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Μεγάλοι Άνδρες





Οι μεγάλοι άνδρες είναι οι φάροι της ανθρωπότητος, άνευ των οποίων θα εχάνετο αύτη εν τω απείρω ωκεανώ της πλάνης και της αποθηριώσεως... Σοπενάουερ


Σταύρος Λαμπρινίδης: Ένας άνδρας με παντελόνια στον δρόμο των μεγάλων ηγετών της ελεύθερης Ευρώπης

Μπορεί το όνομα του να μην παραπέμπει σε πολιτικό τζάκι, παρακολουθώντας όμως την πορεία του βλέπουμε να συνδυάζει τον τσαμπουκά , την εκδήλωση ενός ατρόμητου πατριωτισμού που δεν κρύβεται πίσω από τον φερετζέ της πολιτικής ορθότητας.
Όπως θα “εξαφανιστεί” η σημερινή του παρέμβαση, σύμφωνα με την οποία: “Στην Ελλάδα δεν υπάρχει, ούτε υπήρξε ποτέ “Μακεδονική” μειονότητα”
Ο Σταύρος Λαμπρινίδης μάλιστα είναι ο μόνος που επιχειρεί επαναπροσέγγιση με την Ρωσία και είναι ο μοναδικός της κυβέρνησης με τον οποίο διατηρούν επαφή στο Κρεμλίνο.
πηγή: www.olympia.gr

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Καλεστικό στις Ευτυχίες

Σε μεγάλη απόσταση μέσα στην ευωδιά του δυόσμου αναλογίστηκα
που πάω κι είπα για να μη μ' έχει του χεριού της η ερημιά να
βρω εκκλησάκι να 'χω να μιλήσω.


Η βοή απ' το πέλαγος μου 'τρωγε σαν την αίγα μαύρο σωθικό και
μου άφηνε άνοιγμα ολοένα πιο καλεστικό στις Ευτυχίες Όμως τι-
ποτα κανείς

Μόνο πύρωνε τριγύρω της αγριελιάς η μαντοσύνη

Κι όλη στο μάκρος της αφρόσκονης έως ψηλά πάνω από το κε-
φάλι μου η πλαγιά χρησμολογούσε και σισύριζε με τρεμίσματα
μωβ μυριάδες και χερουβικά εντομάκια Ναι ναι συμφωνούσα οι
θάλασσες αυτές θα εκδικηθούνε
Μια μέρα οι θάλασσες αυτές θα
εκδικηθούνε

Όπου απάνου κει από τον ερειπιώνα της αποσπασμένη φάνη-

κε να κερδίζει σε ύψος κι όμορφη που δε γίνεται άλλο μ' όλα τα
χούγια των πουλιών στο σείσιμό της η κόρη που 'φερνε ο Βοριάς
κι εγώ περίμενα

Κάθε οργιά πιο μπρος με το που απίθωνε στηθάκι να του αντιστα-
θεί ο αέρας κι από μια τρομοκρατημένη μέσα μου χαρά που ανέβαι-
νε ως το βλέφαρο να πεταρίσει

Άϊ θυμοί κι άϊ τρέλες της πατρίδας!

Σπούσαν πίσω της αφάνες φως κι άφηναν μες στον ουρανό κάτι σαν
άπιαστα του Παραδείσου σήματα

Πρόκανα μια στιγμή να δω μεγαλωμένη τη διχάλα των ποδιών κι
όλο το μέσα μέρος με το λίγο ακόμη σάλιο της θαλάσσης Ύστε-
ρα μου 'ρθε η μυρωδιά της όλο φρέσκο ψωμί κι άγρια βουνίσια
γιάμπολη

Έσπρωξα τη μικρή ξύλινη πόρτα και άναψα κερί Που μια ιδέα μου
είχε γίνει αθάνατη.

Η ΚΟΡΗ ΠΟΥ 'ΦΕΡΝΕ Ο ΒΟΡΙΑΣ

ΕΛΥΤΗΣ

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

"STAY"






Η Παρούσα κρίση ίσως είναι μια καλή ευκαιρία να ξεμαρασκευτούμε, να γίνουμε πιο γνήσιοι, πιο ειλικρινείς, να μην κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας. Να αφήσουμε λίγο τη βαθιά πολυθρόνα, να ανάψουμε έστω το κερί μας, να παρηγορήσουμε για να παρηγορηθούμε. Ας αφήσουμε την τηλεόραση λίγο, την οκνηρία και το βόλεμα. Ας σοβαρευτούμε. Λογικευτούμε, ανανήψουμε, ανασηκωθούμε και αρνηθούμε τη ρηχότητα.

Η ευημερία υποχωρεί. Η Ελλάδα συννεφιάζει. Η απόγνωση περιπαλεύει από σπίτι σε σπίτι. Σε λίγο θα έχουμε διακοπές ρεύματος. Η χώρα θα βυθιστεί στο σκοτάδι. Θα πουλούν και στους δρόμους κεριά. Καλό είναι το συμφέρον, αλλά η αξιοπρέπεια του Νεοέλληνα είναι πιο ζηλευτή. Η Ευρώπη θέλει να μας πνίξει; Η Ελλάδα χάνεται; Δεν θα αφήσουμε να χαθεί πνιγμένη. Θα επαναφέρουμε την ελληνορθόδοξη παράδοσή μας, τη γνώση της ιστορίας μας, σύνεση και σεμνότητα. Ήταν ιατροφιλόσοφοι άρτιοι, οι κληρικοί λόγιοι παπαδάσκαλοι, οι ευεργέτες αρχοντικοί.



Η σημερινή κρίση ξεθεμελιώνει τη νεοπλουτίστικη νοοτροπία, επαναφέρει αναγκαστικά την ολιγάρκεια, τη λιτότητα, τη γενναιότητα και την επιείκεια. Η εθνική υπερηφάνεια δεν είναι αμάρτημα, η οικουμενικότητα της ορθοδοξίας είναι πολύτιμο κόσμημα. Τον Έλληνα τον θίγει ο διασυρμός, η αναλήθεια, η απάτη, ο υποβιβασμός και το ξεγέλασμα. Περιφρονήθηκε, ειρωνεύτηκε και εξοβελίστηκε η ηθική και ιδού τα αποτελέσματα. Η αιδώς απορρίφθηκε στον κάλαθο των αχρήστων. Η όποια ευφυΐα, η εναπομείνασα ευγένεια, η πατροπαράδοτη αρχοντιά χρησιμοποιήθηκαν για δόλιους σκοπούς. Ιδιαίτερα για το ίδιον συμφέρον. Η μεταστροφή ήταν βίαιη, αγαπητή και σύντομη. Η παιδεία ποδοπατήθηκε.

Οι αρχές, τα ιδανικά και οι θεσμοί χλευάστηκαν επανειλημμένα και επιμελημένα. Κάποιοι λίγοι αντέδρασαν, όχι τόσο ισχυρά, φοβούμενοι τον αντίλογο.

Επαναλαμβάνουμε πως δεν υπάρχει άλλη λύση από τη δημόσια παραδοχή, με κάθε ειλικρίνεια, τόλμη και ταπείνωση των πολλών λαθών μας. Όχι για να περάσει η μπόρα, αλλά για επάνοδο σε ένα τρόπο ζωής δίχως άγχος, φόβο, ανασφάλεια και νοσηρότητα. Η γνησιότητα είναι πλέον απαραίτητη. Κουραστήκαμε στις υποσχέσεις, τις αναλήθειες, τους ευτελισμούς.

Ο παρανοϊκός αμετανόητος θέλει να συνεχίσει να εξουσιάζει για να κερδίζει τους καρπούς της παραζάλης του. Η ανατροπή της διαφθοράς άμεσα θα συντείνει σίγουρα στη θεραπεία της κυβερνητικής μηχανής. Η αγάπηση της αρετής θα οπλίσει δυναμικά τον Νεοέλληνα για την έξοδο από τη σοβαρή οικονομικά και όλη κρίση. Έτσι πιστεύουμε, φρονούμε, ελπίζουμε και ευχόμαστε.

Γράφει ο μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης
«όπου επισκιάζει η χάρις σου Αρχάγγελε, από εκεί διώκεται η δύναμη του διαβόλου.
Διότι δεν μπορεί να μείνει κοντά στο Φώς σου ο εωσφόρος που έπεσε στο σκοτάδι και παραμένει σ’ αυτό.
Γι' αυτό Μιχαήλ Αρχάγγελε, σε παρακαλούμε να σβήνεις τα βέλη του που είναι γεμάτα πυρ και κινούνται εναντίον μας»

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Ο ΦΟΒΟΣ & Ο ΤΡΟΜΟΣ






Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ καλεί τον Εωσφόρο τον πρωτάγγελο κατ’εντολή του Θεού να τιμήσει τον άνθρωπο δοξάζοντας τον Θεό, ετούτος αρνήθηκε λέγοντας: «Δεν τιμώ ποτέ το χώμα και το νερό!! Εγώ είμαι πνεύμα και φωτιά!» Και τότε άρχισε η πτώση η μεγάλη!Αυτός και όλο το τάγμα τουεξέπεσε εκ του ουρανού! Τότε ο Αρχών Μιχαήλ εκραύγασε φοβούμενος και για τους υπόλοιπους αγγέλους «το στώμεν καλώς- σταθήτε γερά, στώμεν μετά φόβου – κρατηθείτε εν φόβο θεού! Έως τότε όλοι οι Άγγελοι είχαν την ελευθερία της βούλησης, μετά απ’αυτό τους στερήθηκε και δεν μπορούν να πέσουν πιά! Ο μόνος που έχει το αυτεξούσιο του είναι ο Αρχών Πάσα των Αγγέλων Μιχαήλ ο φιλάνθρωπος! Το γιατί; Διότι είναι αδύνατον να θελήσει

κάτι διαφορετικό από τη θέληση του Θεού! Το λέει κα το όνομα του: Αυτός που μοιάζει τόσο πολύ στον Θεό..



Ο Θεός διέπλασε το Ελληνικό Έθνος ως οφθαλμόν εις το σώμα της ανθρωπότητος.

« Οι θείοι λόγοι του Σωτήρος, όταν του ανήγγειλαν ότι εζήτησαν να Τον δουν Έλληνες, νυν εδοξάσθη ο υιός του ανθρώπου, είχαν βαθείαν έννοιαν. Ήσαν λόγοι προφητικοί, πρόβλεψις των μελλόντων.

Οι εκεί εμφανισθέντες Έλληνες ήσαν οι αντιπρόσωποι όλου του Ελληνικού Έθνους.

Εις την παρουσίαν τους ο Θεάνθρωπος Ιησούς διέκρινε το Έθνος εκείνον, εις το οποίον έμελλε να παραδώσει την Ιεράν παρακαταθήκην διά να την διαφυλάξει χάριν της ανθρωπότητος . . . και αναγνώρισεν το Έθνος ως οφθαλμόν εις το σώμα της ανθρωπότητος και από αυτήν την θέσιν το εκάλεσεν να εργασθή διά την αναγέννησίν της »

« Ο Έλλην είναι πλασμένος φιλόσοφος, είναι και πλασμένος Χριστιανός, είναι πλασμένος να γνωρίσει την αλήθειαν και διαδίδει αυτήν εις τα άλλα Έθνη.

Ναι, ο Έλλην εγεννήθη κατά την Θείαν Πρόνοιαν διδάσκαλος της ανθρωπότητος. Τούτον το έργον είναι η πνευματική κληρονομιά του, τούτη είναι η αποστολή του, τούτον είναι το ξεχωριστόν κάλεσμά του μεταξύ των εθνών ».

( Αγίου Νεκταρίου: «Περί της Ελληνικής Φιλοσοφίας ως προπαιδείας εις τον Χριστιανισμόν», σελ. 15 & «Γνώθι Σαυτόν» )

Ηθελα η φαση να γκρεμιστεί για να κτιστεί απ την αρχη,
Κακα μαντατα για κακα συμβαντα, βγαιναν στη φορα ..

Γίναμε φορείς και κομιστές χαμηλης νοημοσυνης,

Φεραμε τη διαφθορα απ τη πισω πορτα

Μαύρα πέπλα που μου εμποδίζαν την αληθινή όραση του καλού
Σκίζονται και χάνονται από εμπρός μου
Άλλαξε εντός μου ο ρυθμός του κόσμου
Το μυαλό μου διαυγές

Γι αυτό, ας δώσουμε φως από δω και πέρα,
Υψώστε πυρσούς στον αέρα, να γίνει μέρα.

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

Πολιτικό Σκάκι υποδούλωσης



ΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Ν Δ Α.ΣΑΜΑΡΑΖητώ το σχηματισμό προσωρινής μεταβατικής κυβέρνησης με αποκλειστική αρμοδιότητα την άμεση διεξαγωγή εκλογών. Και την επικύρωση της δανειακής σύμβασης από την παρούσα Βουλή.


Γιατί η νέα δανειακή σύμβαση πρέπει να πάψει να αποτελεί «εκκρεμότητα» για την Ελλάδα, αλλά και για την Ευρώπη.

Οι Μάσκες πέφτουν!



Αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες ώρες είναι ένα άνευ προηγουμένου πραξικόπημα από το σύνολο του πολιτικού κατεστημένου εις βάρος των πολιτών.Προσπαθούν με νύχια και με δόντια να μην ενημερώσουν τον λαό για την νέα δανειακή σύμβαση(ο οποίος δεν γνωρίζει ούτε καν την πρώτη) και να την υπογράψουν χωρίς αυτός να ερωτηθεί για αυτό....

Αυτό είναι “το αποπλαναν, ει δυνατον,” και Τους εκλεκτους” Μαρκ. ιγ”



Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

Φιλοσοφία ζωής


Μέσα σε μια περίοδο κρίσης οικονομικής, πολιτικής, πολιτιστικής, ηθικής, ψυχολογικής, οι στίχοι του είναι πιο επίκαιροι από ποτέ... Άραγε, τι φιλοσοφία ζωής πρέπει να έχει αναπτύξει κανείς και τι βιώματα να περάσει για να αγγίξει έστω και λίγο τη μαγική διαχρονικότητα αυτών των στίχων;

Μόνον πνευματικά μπο­ρεί να αντιμετωπισθεί η σημερινή κατάσταση, όχι κοσμι­κά. Θα σηκωθεί ακόμη λίγη φουρτούνα, θα πετάξει έξω κονσερβοκούτια, σκουπίδια, όλα τα άχρηστα, και μετά θα ξεκαθαρίσουν τα πράγματα. Σ' αυτήν την κατάσταση θα δείτε, άλλοι θα έχουν καθαρό μισθό και άλλοι θα ξο­φλούν χρέη. Θα γίνουν έτσι τα πράγματα, πού δεν θα στε­νοχωριέται κανείς για την ταλαιπωρία πού θα περνάνε - δεν θα λέει φυσικά «δόξα σοι ό Θεός».

Πόσο ο Θεός μας αγαπά!

Γερο Παΐσιος: Ο Θεός θα δώσει τη λύση


τας Θύρας τας Θύρας


Αυτή η προτροπή (τας Θύρας τας Θύρας…) είναι η ανδιαφισβήτητη απόδειξη ότι δεν ήταν πάντα ετσι τα πράγματα όπως σήμερα...

Κάποτε η ζωή, ήταν με τ' όνειρο δεμένη..

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Περάσματα κάνει ο Νους στην Εξομολόγηση


Θα κηρύξω στους ανθρώπους τα θαύματα του Δασκάλου. Πώς λοιπόν με τα λόγια να πω αυτά που δεν αντιλήφθηκα με τα μάτια μου; Πώς θα κάνω τους άπιστους να πιστέψουν, αυτά που μήτε εγώ δεν τάχω παρακολουθήσει; Να πω στους Ιουδαίους και στους Έλληνες ότι έχω δει τον Κύριό μου να τον σταυρώνουν. Δεν τον είδα όμως να έχει αναστηθή αλλά μόνο άκουσα. Και ποιος δεν θα περιπαίξη τα λόγια μου; Ποιος δε θα δείξη περιφρόνηση στο κήρυγμά μου; Άλλο πράγμα είναι ν’ ακούσης κάτι και άλλο να το δης, άλλο πράγμα είναι η αφήγηση λόγων κι άλλο η θέα και η εμπειρία των πραγμάτων».


«Κύριέ μου και Θεέ μου. Συ είσαι ο Κύριος και ο Θεός. Συ είσαι ο άνθρωπος και ο φιλάνθρωπος. Συ είσαι ξενόφερτος και παράξενος γιατρός της πλάσης. Δεν κόβεις με το νυστέρι τα’ άρρωστα μέλη, δεν καις με τη φωτά τις πληγές, δεν μαζεύεις απ’ τα βοτάνια την δύναμη των φαρμάκων σου, δε δένεις με ορατούς επιδέσμους τις πληγές που μας αφανίζουν. Διαθέτεις αόρατους επιδέσμους αγάπης, που αόρατα τονώνουν τα καταπονημένα μέλη. Έχεις λόγο που είναι πιο κοφτερός από το μαχαίρι. Έχεις λόγο πιο δυνατό απ τη φωτιά. Έχεις βλέμμα απ’ το φάρμακο πιο απαλό. Σαν δημιουργός αγιάζεις χωρίς κόπο το δημιούργημά σου, σαν πλάστης χωρίς να κουραστής μεταπλάθεις τα πλάσματά σου.

Ο θεός που περισώζει το μέταλλο, σώζει και την σκουριά.

Κακό η απιστία, κάνει τον νου να βουλιάξη

Κακό η απιστία, κάνει τον νου να βουλιάξη. Η πίστη τον αναρπάζει στον ουρανό. Η απιστία τυφλώνει την ψυχή. Η πίστη σκορπά το φως της στους λογισμούς. Η πίστη και τα αόρατα κατακάθαρα βλέπει, ο άπιστος είναι σ’ άγνοια ολοκληρωτική. Μη γίνης άπιστος αλλά πιστός. Παραμέρισε το νέφος της απιστίας και κοίταξε τις καθαρές ακτίνες της πίστης. Γίνου μέσα σε όλους άξιος απόστολος της θεότητάς μου. Γίνου τέτοιος όπως πρέπει να είναι αυτός που με συνάντησε και είδε τέτοια όπως εσύ.


Ψηλάφησα κι έμαθα να προσκυνώ, όχι να φιλονικώ. Ένα Κύριο και Θεό γνωρίζω, τον Κύριό μου Χριστό.

Ας είναι δεδοξασμένος και δυνατός στους αιώνες».

πηγή κειμένων: www.imka.gr


Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Θεός αν είναι


Κοίτα να μη χαθείς, να μη χαθείς ψυχή μου
πατρίδα μακρινή, πατρίδα μακρινή μου
που αν τη βρεις, κόβεις το νήμα σου απ' τον κόσμο να χαθείς
μες στ' ουρανού τα μονοπάτια να μπλεχτείς.

Κοίτα να μη χαθείς, να μη χαθείς ψυχή μου πατρίδα μακρινή, πατρίδα μακρινή μου.
Στίχοι: Σούλης Λιάκος


Εγείρεσθε, άγωμεν εντεύθεν· ο γαρ Πατήρ μου ο ουράνιος το απολωλός εκδέχεται πρόβατον. Τα εννενήκοντα εννέα των αγγέλων πρόβατα τον σύνδουλον αναμένουσιν Αδάμ, πότε αναστή, και πότε ανέλθη και προς Θεόν επανέλθη. Χερουβικός θρόνος ηυτρέπισται· οι αναφέροντες οξείς τε και έτοιμοι· ο νυμφών παρεσκεύασται· εδέσματα έτοιμα· αι αιώνιοι σκηναί και μοναί έτοιμοι· οι θησαυροί των αγαθών ανεώχθησαν, η των ουρανών βασιλεία προ αιώνων ητοίμασται· α οφθαλμός ουκ οίδεν, και ους ουκ ήκουσε, και επί καρδίαν ανθρώπου ουκ ανέβη, α αγαθά τον άνθρωπον περιμένουσι.

Ταύτα και τα τοιαύτα του ∆εσπότου λέγοντος, ανίστανται συν αυτώ ο εν αυτώ ηνωμένος Αδάμ, και συνανίσταται και η Εύα· και άλλα πολλά σώματα πίστει απ' αιώνος κεκοιμημένα ανέστησαν κηρύττοντα του ∆εσπότου τριήμερον ανάστασιν, ην φαιδρώς, οι πιστοί, υποδεξώμεθα, και οψώμεθα, και περιπτυξώμεθα μετά αγγέλων χορεύοντες, μετά των ασωμάτων εορτάζοντες, ομού και συνδοξάζοντες τον υμάς εκ της φθοράς Χριστόν αναστήσαντα, και ζωοποιήσαντα· ω η δόξα, και το κράτος συν τω ανάρχω αυτού Πατρί, και τω παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ αυτού Πνεύματι· νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

πηγή κειμένου: www.oodegr.com

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

Αυτοί που ενημερώνουν την κοινή γνώμη




"ἄφες τοὺς νεκροὺς θάψαι τοὺς ἑαυτῶν νεκρούς, σὺ δὲ ἀπελθὼν διάγγελλε τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ
Αυτοί που ενημερώνουν την κοινή γνώμη ανέλαβαν και τον αφελληνισμό μας, διαστρεβλώνοντας την Ιστορία μας και υμνώντας ως φιλοπρόοδο και φιλελεύθερο τον σφαγέα του έθνους μας Αγαρηνό.


  • Πρόσωπα άθεα και βλάσφημα κατέλαβαν θέσεις υψηλές σε καίρια Υπουργεία και δούλεψαν φανερά και μυστικά για την αποδόμηση του εθνικού, πολιτιστικού, θρησκευτικού και ιδιαίτερα του Ορθοδόξου και ιστορικού μας γίγνεσθαι.
  • Έδιωξαν τους εκπροσώπους της Εκκλησίας από τα σχολεία, ενθάρρυναν την ανταρσία των μαθητών με τις καταλήψεις σχολείων, δυσφήμισαν το μάθημα των θρησκευτικών,
  • χλεύασαν και πολέμησαν την Εκκλησία του Χριστού, μυκτήρισαν τις ηθικές αξίες του Ευαγγελίου, πρόβαλαν γυμνή την ανηθικότητα γινόμενοι υπέρμαχοι και υπερασπιστές της ομοφυλοφιλίας, δηλαδή του αίσχιστου πάθους και της πιο βδελυρής αμαρτίας.
  • Παράλληλα απαξίωσαν το Μυστήριο του γάμου, χλεύασαν το σωτήριο θεσμό της οικογένειας. Ταυτόχρονα ροκάνισαν τον πληθυσμό της χώρας με τη νομιμοποίηση του εθνικού εγκλήματος των εκτρώσεων.

επικράτησε ο λεγόμενος “πολιτικός ρεαλισμός”, που αναγόρευσε την κλοπή και το σφετερισμό του δημοσίου πλούτου σε “μαγκιά”
“Μωροί και τυφλοί”! (Ματθ. 23:17)

Τρέχουμε σ’ Ανατολή και Δύση, σε ΔΝΤ και Κεντρικές Τράπεζες, αγνοώντας επιδεικτικά τον πλουσιόδωρο Θεό. Συζητάμε με πρόσωπα, το ποιόν των οποίων αποκαλύφθηκε πανηγυρικά στο ξενοδοχείο Sofitel της Νέας Υόρκης*, τον παντοδύναμο όμως, πάνσοφο και φιλάγαθο Θεό δεν θέλουμε να τον ακούσουμε!......γιατί θέλει Μαγκιά




πηγή: www.xfd.gr

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Ανώτερη αντίληψη του Χρέους






Δυστυχισμένε μου λαέ καλέ και αγαπημένε.
Πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε.

«... Η τη νίκη η τή θανή, συμβουλεύει, τονώνει την πίστη των μαχητών, διακηρύσσει την αδερφική ομόνοια, βέβαιος οτι η ομόνοια οδηγεί στη νίκη: «... Πάντα η νίκη αν ενωθείτε πάντα εσάς θ' ακολουθεί».
«... Ο Σολωμός, - γράφει ο Α. Καραντώνης - γύρεψε να συγχωνέψει σε μιά τέλεια και καθαρή, απλή όσο και βαθιά μορφή μουσικού ποιητικού λόγου, όλες τις ιδιότητες και τις ενέργειες του ανθρώπου - από το πιό αυθόρμητο ψυχικό σκίρτημα ως τή φιλοσοφική ενόραση και την πνευματική σύλληψη της Θείας Δημιουργίας, συνταιριασμένες με μιά ανώτερη αντίληψη του Χρέους».

Τo σπουδαιότερο πρόβλημα που απασχόλησε τη μεγαλοφυία του εθνικού μας ποιητή Δ. Σολωμού, ήταν το πρόβλημα της Ελευθερίας. Της ελευθερίας πρώτα της Εθνικής που είναι συνυφασμένη με την Ηθική ελευθερία του ατόμου, και της ελευθερίας ως Ιδέας, που περικλείει ολόκληρη την ανθρωπότητα. Τις θέσεις αυτές τις αποτύπωσε ο Σολωμός στον «Ύμνον εις την Ελευθερίαν», στους «Ελεύθερους πολιορκημένους», και στον «Διάλογο» ποιητή και σοφολογιότατου.


Δικαιοσύνη, Ελευθερία, Αλήθεια, Θρησκεία, Αγάπη, Χρέος. Χρέος προς τον εαυτό μας, χρέος προς την πατρίδα, χρέος προς τον πλαϊνό μας, χρέος προς την Ανθρωπότητα.

Πηγή: http://users.uoa.gr/~nektar/arts/tributes/dionysios_solwmos/solwmos_sxoliasmos_ergoy.htm

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Αποδυνάμωσης του ηθικού του Έλληνα

Δεν ΕΙΣΑΙ αυτό που είσαι και θέλεις να είσαι αυτό που ΔΕΝ είσαι;


ΔΕΣ ΠΩΣ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΑΦΟΥ ΕΧΕΙΣ ΔΕΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ.
Το σαλόνι στο κάθε σπίτι, λειτουργεί σαν ένα εργοστάσιο διαμόρφωσης, ρηχών και κατευθυνομενων συνειδήσεων..!

Ο Ελληνας λοιπόν σήμερα είναι ένας λαός που έχει δεχτεί την εξής προπαγάνδα...:
ότι σαν λαός είμαστε τεμπέληδες που έχουμε όρεξη μονο για διασκέδαση, και για σπαταλες, δουλεύουμε λίγο, ξοδεύουμε πολλά, και λογω αυτού του τρόπου ζωής έχουμε μεγάλο μέρος ευθύνης για την χρεοκοπία της Ελλάδας...


Αλλά αν τελικά ο άνθρωπος ασκώντας την ελευθερία του επιλέξει το είναι αντί του μη είναι, δηλαδή της αυτοκτονίας ή του μηδενός, αυτό που επιλέγει για τον Ντοστογιέφσκι δεν είναι παρά το είναι του έσχατου παραλογισμού, δηλαδή την οδύνη και το πάθος. Γράφει πάλι στο Υπόγειο: «και γιατί είστε πεπεισμένοι πως ο άνθρωπος έχει ανάγκη μόνο από εκείνο που είναι κανονικό και θετικό, και πως μόνη η ευτυχία είναι χρήσιμη για τον άνθρωπο; Λέτε ο άνθρωπος αγαπά μόνο την ευτυχία; Μα ίσως να αγαπά άλλο τόσο τον πόνο. Και μπορεί ο πόνος να του είναι τόσο χρήσιμος όσο και η ευτυχία... Ο πόνος; Μα είναι και η μόνη αιτία της συνείδησης... Η συνείδηση βρίσκεται πολύ πιο πάνω από το δύο και δύο κάνουν τέσσερα... Όσο οπισθοδρομικό και αν φαίνεται, σίγουρα (ο πόνος) αξίζει περισσότερο από το τίποτε».

Για ν' αποφύγει, λοιπόν, κανείς το «τίποτε», το μηδέν, το μη είναι, την αυτοκτονία, πρέπει να επιλέξει το είναι ως πόνο.
Πηγή: /www.antifono.gr

Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

Τα παρατράγουδα

Η παρατεινόµενη κρίση στη χώρα µας, δυστυχώς, αποτελεί γεγονός αναµφισβήτητο. Η κρίση είναι πρώτα οντολογική και υπαρξιακή, και µετά οικονοµική, πολιτική, εθνική, κοινωνική, θρησκευτική κ.ο.κ. Οντολογική σηµαίνει ότι η ύπαρξή µας έχει διακόψει τις σωστές σχέσεις µε τον δηµιουργό της, τον πλαστουργό της, τον Θεό και έκτοτε η διάσπαση των σχέσεων αυτών δηµιουργεί και τις πολλαπλές σηµερινές κρίσεις.
Εξ αυτής, λοιπόν,της αδυναµίας παρατηρούνται όλα τα παρατράγουδα που δηµιουργούν τις αλλεπάλληλες κρίσεις και τις εκρήξεις σε όλους τους τοµείς της ζωής µας.


Και το δυστύχηµα είναι – κατόπιν αυτών – ότι οι αρµόδιοι αρνούνται να αντιληφθούν, µε έργα βέβαια και όχι µε λόγια, τα αίτια της κρίσης και γι’ αυτό ακριβώς δεν φαίνεται φως στο τούνελ και η τραγωδία µας επιµηκύνεται.
Εάν οι πολιτικοίµας δεν αλλάξουν τρόπο ζωής, µεστροφή 180 µοιρών και δεν αλλάξει και το διάτρητο Σύνταγµά µας (που σε αρκετά σηµεία του µεροληπτεί υπέρ των εξουσιαστών και των κατεχόντων) και δεν αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, για ένα διάστηµα τουλάχιστον µίας τριετίας, κυβέρνηση αδιάβλητων προσωπικοτήτων εξωκοµµατικών, αλλά και η Εκκλησία, αν δεν προσπαθήσει ακόµα πιο έντονα και έµπρακτα να αγκαλιάσει τον λαό, συµπάσχουσα µαζί του και ορισµένοι ταγοί της αν δεν πάψουν να προκαλούν µε την πολυτελή, προκλητική συµπεριφορά τους, τότε δεν υπάρχει ελπίδα να ξεπεραστεί η κρίση.
Τιµόθεος Κιλίφης ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ – Ι.Μ. ΠΕΝΤΕΛΗΣ

Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

Τις έθεσε τα μέτρα αυτής, εάν εξεύρης;




Τότε απεκρίθη ο Κύριος προς τον Ιώβ εκ του ανεμοστροβίλου και είπε·
Τις ούτος, όστις σκοτίζει την βουλήν μου διά λόγων ασυνέτων;
Ζώσον ήδη την οσφύν σου ως ανήρ· διότι θέλω σε ερωτήσει, και φανέρωσόν μοι.
Που ήσο ότε εθεμελίονον την γην; απάγγειλον, εάν έχης σύνεσιν.
Τις έθεσε τα μέτρα αυτής, εάν εξεύρης; ή τις ήπλωσε στάθμην επ' αυτήν;
Επί τίνος είναι εστηριγμένα τα θεμέλια αυτής; .......
(Ἰῶβ 38:1-13)

Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να

πάρει δύο δρόμους στη ζωή του.

Το δρόμο της φύσης, και το δρόμο της χάρης.

Πρέπει να διαλέξεις ποιόν απ'τους δυο θα ακολουθήσεις.


Η χάρη δεν προσπαθεί να ευχαριστήσει τον εαυτό της.

Αποδέχεται να την παραγκωνίζουν, να τη λησμονούν, να την αντιπαθούν.

Αποδέχεται προσβολές και τραύματα.



Η φύση θέλει μόνο να ευχαριστεί τον εαυτό της... Και να την ευχαριστούν και οι υπόλοιποι.

Της αρέσει να τους διαφεντεύει. Να γίνεται το δικό της.

Βρίσκει λόγους να είναι δυσαρεστημένη......όταν όλος ο κόσμος γύρω της λάμπει......και η αγάπη χαμογελά μέσα από όλα τα πράγματα.

Μας έμαθαν ότι κανείς απ'όσους αγαπούν το δρόμο της χάρης......δεν έχει κακό τέλος.


Δεν θέλω φοβηθή κακόν…….διότι συ είσαι μετ'εμού.