Ο πόλεμος όμως,δεν τελείωσε.Συνεχίζεται...

Ο πόλεμος όμως,δεν τελείωσε.Συνεχίζεται σε κάθε μήκος και πλάτος της γής όπου υπάρχουν άνθρωποι.Η λύσσα του αοράτου εχθρού είναι μεγάλη και θέλει να τραβήξει στην κόλαση όσους περισσότερους μπορεί.Την ίδια στιγμή που έχει πείσει τον σημερινό ζαλισμένο άνθρωπο οτι δεν υπάρχει,τον έχει ρίξει με τα μουτρα στην λατρεία της υλης και του πλούτου του οποίου είναι κλειδοκράτωρ!Τον έχει ρίξει στον αποκρυφισμό, στην μαγεία,στα μέντιουμ και την μασονία και κάθε είδους παραθρησκεία που είναι τα παιδιά του,και του σιγοψιθυρίζει το αιώνιο ψέμα που είπε και στους πρωτόπλαστους μέσα στην Εδέμ...ποιος θεός?Δεν υπάρχει θεός,δεν είναι.Εσείς είστε θεοί,ο άνθρωπος είναι θεός αρκεί να με ακούσετε, αρκεί να κάνετε ότι σας πω.Πότε με τέχνη και μαεστρία,δώρα και υποσχέσεις,πότε με φοβέρες και απειλές θέλει να παρασύρει τους πάντες στον όλεθρο.Ο Χριστός όμως,είναι παντοδύναμος.Τον έχει συντρίψει για χάρη μας πάνω στον σταυρό!Αρκεί εμείς,να μη λοξοκοιτάμε και φερόμαστε πολύ ανόητα και αχάριστα...
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΟΙ ΓΚΟΥΡΟΥ Ο ΝΕΟΣ ΚΑΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ,(σελ.64-70)

Σημερα στην Ελλαδα θα στηναμε Γιορτή, αν καπου στο υπεδαφος της γης μας εντοπιζοταν κοιτασμα πετρελαιου ή φλεβα χρυσού. Το χρημα μας δινει χαρά, το χρημα θα γιορταζαμε.
Καποτε ο ελληνικος ή εξελληνισμενος κοσμος, γυρω από τη Μεσογειο, κυνηγουσε αλλες χαρες: Παλευε να βεβαιωθεί αν και κατά ποσο ενδεχεται «αθανατιζειν το θνητον», «μετασχειν αθανασιας το ανθρωπινον γενος», «της αθανασιας μεταλαμβανειν». Και «αθανασια» δεν σημαινε απεριοριστη παραταση του βιου ή καποιαν ασαρκη συνεχιση της υπαρξης στον εφιαλτη ενος γραμμικά ατελειωτου χρονου. Αθανασια σημαινε ελευθερια της υπαρξης από τις αναγκαιοτητες που επιβαλλει η προκαθορισμενη «φυση» ή «ουσια» του καθε υπαρκτού, ελευθερια από τον χρονο, τον χωρο, τη φθορά, τον θανατο.
Ολα πια στοχευουν στο ατομο: να το εντυπωσιασουν, να το συγκινησουν, να το διδαξουν, να το υποβαλουν..
Ποια χαρά Γιορτης να προκυψει, οταν η ζωή ειναι εγκλωβισμενη στο εγώ, στη μονοτροπια της φθορας, της θνητοτητας, στην αλογια μεταφυσικων εκζητησεων ατομικης σωτηριας, ατομικων αξιομισθιων;
Το ξεχασμενο «αθλημα αληθειας» Tου Χρηστου Γιανναρα

Ο κοινωνικός αντίκτυπος της οικονομικής κρίσης

Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν, μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα η οποία έχει βρεθεί κατά καιρούς σε πληθώρα καταστάσεων οικονομικής κρίσης όπως καταστροφές και πολέμους. Μια οικονομική κρίση όπως είναι λογικό έχει πάρα πολλές συνέπειες σε αρκετούς τομείς και ιδιαίτερα στον οικονομικό.
Φτιάχνοντας το πάζλ των κοινωνικών επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης , εύκολα μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι η ανεργία αποτελεί τον τομέα που πλήττεται περισσότερο από τέτοιες καταστάσεις. Χιλιάδες άνθρωποι πρόκειται να χάσουν τις δουλείες τους εξαιτίας αυτής της νέας πολιτικής κατάστασης. Άνθρωποι με οικογένειες και παιδιά δεν μπορούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες και να λύσουν τα βιοποριστικά τους προβλήματα. Χιλιάδες νέοι άνθρωποι με πτυχία και μη , βλέπουν ότι δεν μπορούν να έχουν μια αξιοπρεπή ζωή. Οι περισσότεροι πτυχιούχοι δεν έχουν πλέον το δικαίωμα να δουν τους κόπους τόσων χρόνων(σπουδές) να ευοδώνονται τόσο σε επαγγελματικό όσο και πνευματικό επίπεδο. Η ανεργία στο τέλος του 2011, σύμφωνα με τις έρευνες θα φτάσει το 22% που αποτελεί ποσοστό ρεκόρ!

Η εγκληματικότητα είναι ένα άλλο κομμάτι της κοινωνικής ζωής το οποίο επηρεάζεται εξαιτίας της οικονομικής ύφεσης. Οι άνθρωποι για να ζήσουν θα προβούν σε εγκληματικές πράξεις για να καταφέρουν να εξασφαλίσουν τα προς το ζην . Τέτοιες πράξεις μπορεί να είναι κλοπές καθώς και ανθρωποκτονίες. Όταν συμβαίνουν τέτοια γεγονότα σε μια κοινωνία, καταρρέει το σύστημα αξιών και το σύστημα κοινωνικού ελέγχου αδυνατεί να ελέγξει την όλη κατάσταση. Πλέον, αρχίζουμε να μιλάμε για μια ζοφερή και χαοτική κοινωνική πραγματικότητα.

Ως υγεία, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό υγείας ορίζεται όχι μόνο η απουσία νόσου αλλά και η κατάσταση της ψυχοκοινωνικής ευεξίας. Έτσι λοιπόν γίνεται αντιληπτό ότι η οικονομική κρίση και οι επιπτώσεις της θα επηρεάσουν τη σωματική, ψυχική και κοινωνική υγεία. Η συμπεριφορά των ανθρώπων είναι ένα άλλο εξίσου σημαντικό κομμάτι το οποίο πλήττεται από την οικονομική κρίση. Στην ιδέα της οικονομικής κρίσης, οι άνθρωποι νιώθουν άγχος, ανασφάλεια και φόβο για το τι μέλει γενέσθαι. Στη συνέχεια, νιώθουν θυμό για αυτούς που έφεραν τη χώρα σε μια τέτοια κατάσταση....
....γι’ αυτό η φτώχεια θεωρείται διεθνώς η πρώτη αιτία θανάτου
πηγή: http://www.alfavita.gr/artro.php?id=36677

Aut viam inveniam aut faciam

Αννίβας, 247 - 183 π.Χ., Καρχηδόνιος στρατηλάτης

μτφρ: ή θα τον βρούμε το δρόμο ή θα τον φτιάξουμε

ΤΟ Σύνταγμα της Ελλάδος στο "Σύστημα"

« Ουδείς οικέτης δύναται δυσίν κυρίοις δουλεύειν ή γαρ τον έναν μισήσει και τον έτερον αγαπήσει, ή ενός ανθέξεται και του ετέρου καταφρονήσει , ου δύνασθε Θεόν δουλεύειν και μαμωνά» ( Λκ. Ιστ΄13).

Η ιστορία επαναλαμβάνεται…

Ένα παρόμοιο σκηνικό βλέπουμε να στήνεται και σήμερα προκειμένου να παραδοθεί η χώρα και ο λαός της στο έλεος των δανειστών και των αγορών. Οι ίδιες λογικές, οι ίδιες δικαιολογίες, οι ίδιες πρακτικές, τα ίδια αποτελέσματα. Τι συνέβη όμως και βρεθήκαμε ξανά ως χώρα σε κατάσταση χρεοκοπίας; Ο πίνακας που παραθέτουμε είναι αποκαλυπτικός. Σύμφωνα μ’ αυτόν, οι πληρωμές για τα δάνεια που έχουν συνάψει οι κυβερνήσεις της χώρας εκτινάχθηκαν από 23,8 δισ. ευρώ το 2000 στα 84,2 δισ. ευρώ το 2009. Δηλαδή από το 17,4% του ΑΕΠ της χώρας το 2000, στο 35% του ΑΕΠ το 2009!
Μπορεί να αντέξει αυτό το βάρος η οικονομία της χώρας; Και βέβαια όχι. Εδώ βρίσκεται το όλο πρόβλημα. Όταν η χώρα έχει φτάσει να ξοδεύει το 140% των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού για εξυπηρέτηση του δανεισμού της, είναι προφανές ότι βρίσκεται σε κατάσταση χρεοκοπίας, είτε το θέλει είτε δεν το θέλει, είτε το γνωρίζει είτε όχι.
Πού οφείλεται αυτός ο δανεισμός; Η συνηθισμένη δικαιολογία είναι το σπάταλο κράτος. Από τον πίνακα όμως βλέπουμε ότι η συμμετοχή των κρατικών ελλειμμάτων στον δημόσιο δανεισμό είναι ασήμαντη. Την τελευταία δεκαετία το ελληνικό Δημόσιο πλήρωσε συνολικά σε εξυπηρέτηση δανείων πάνω από 450 δισ. ευρώ και δανείστηκε εκ νέου σχεδόν 486 δισ. ευρώ. Απ’ αυτόν τον νέο δανεισμό μόλις το 3,1% κατά μέσο όρο πήγε στην κάλυψη του δημοσιονομικού ελλείμματος. Όλα τα υπόλοιπα πήγαν στην αναχρηματοδότηση του δημόσιου χρέους.

Read more: http://tolimeri.blogspot.com/2011/07/blog-post_217.html#ixzz1Se2TMINr

Για μια αγάπη που χάνω σε ποθώ μα δε φτάνω όταν τα ΜΑΤ από πάνω πετούν δακρυγόνα με γεμίζουν εικόνα οπαδοί της οργής της χαμένης τους γης της μεγάλης πατρίδας του αχιλλέα της ασπίδας στερεμένης πηγής..

Ένα δυάρι με κουζίνα
άιντε άντε το πολύ
τόσο κοστίζει η ανθρώπινη ζωή

Καλά έχω ένα σφυρί
Και έχω ένα κουδούνι
Και έχω ένα τραγούδι για να τραγουδήσω
Σε όλη αυτή τη γη
Είναι το σφυρί της δικαιοσύνης
Είναι η καμπάνα της ελευθερίας
Είναι το τραγούδι για τον έρωτα μεταξύ τους αδελφούς μου και τις αδελφές μου
Σε όλη αυτή τη γη

Πνεύμα και ηθική

καὶ ὅσον ἐν ἡμῖν ἀθανασίας ἔνεστι, τούτῳ πειθομένους δημοσίᾳ καὶ ἰδίᾳ τάς τ᾽ οἰκήσεις καὶ τὰς πόλεις διοικεῖν, τὴν τοῦ νοῦ διανομὴν ἐπονομάζοντας νόμον».
«Πρέπει να ζούμε είτε ως δημόσιοι άντρες είτε ως ιδιώτες στους οίκους μας και στις πόλεις μας υπακούοντας στη μικρή σπίθα της αθανασίας που υπάρχει μέσα μας και δίνοντας την ονομασία νόμος σε αυτή τη λογική αρχή



οι συνήθειες – τα έθη – του καθενός ανθρώπου, είτε οι προσωπικές είτε οι κοινές, είναι χωρίς καμία αμφιβολία ένα είδος έμψυχων νόμων, όπου άλλα ακολουθούν τον ένα και άλλα άλλον νόμο. Τους φυσικούς νόμους τα ζώα τους πολιτικούς δε οι άνθρωποι.

- Τούτο δε το σωματοειδές πρέπει να το φανταστείς, φίλε μου, βαρύ, γεώδες και ορατό. Αυτό λοιπόν έχουσα η τοιαύτη ψυχή είναι βαριά και σύρεται πάλι στο ορατό τόπο, εκ φόβου προς το αόρατο Κόσμο και τον Άδη, καθώς λέγεται. Περιφέρεται πέριξ των μνημείων και των τάφων, πέριξ των οποίων είδαν και φαντάσματα εν είδη σκιάς, οποία ομοιώματα ταιριάζουν σε αυτές τις ψυχές, οι οποίες δηλαδή δεν απαλλάχτηκαν καθαρά από το σώμα, αλλά μετέχουν του ορατού Κόσμου, εξαιτίας του οποίου και είναι ορατές.

- Εύλογο είναι τούτο Σωκράτη.

πηγή: www.eleysis69.wordpress.com

ποιητικά αντίδοτα στην κρίση

-Για πες ρε θείο, πως τα βλέπεις εσύ τα πράματα τώρα;

-Κάτσε ρε θείο. Δηλαδή δεν πτωχεύουμε;

-Ρε χαμένε πως θα πτωχεύσεις; Φαντάσου μια επιχείρηση που λέγεται Ελλάδα. Έχει καμιά 300αριά δις ευρώ σε ακίνητα του δημοσίου. Έχει σε ρευστό στις τράπεζες κοντά στα 250 δις και βάλε. Και μόνο στις ελληνικές. Παράγει κάθε χρόνο ένα κατά κεφαλήν ΑΕΠ κοντά στα 25 χιλιάρικα σε ευρώ. Έχει τα πάγια κεφάλαια που σου είπα – ήλιο και θάλασσα, δηλαδή τουρισμό και ναυτιλία – και επιπλέον έσοδα πάγια από δασμούς λόγω της θέσης της και μόνο. Όλοι από δω περνάνε. Άρα έχεις κοντά στο 1 τρις και βάλε αξία και χρωστάς περίπου το ένα τρίτο. Τα μισά σου λέω εγώ. Και χωρίς να κάνεις και τίποτα σπουδαίο, γιατί εδώ που τα λέμε δεν έχεις εξαγωγές και δεν παράγεις και κάτι σοβαρό. Άρα ρε χαμένε πως να πτωχεύσεις και ποιο ΔουΝουΤου μου τσαμπουνάς; Αφού μόνο και μόνο από τη θέση που βρίσκεσαι τη γεωγραφική έχεις ένα τρις πάγια κεφάλαια και χρωστάς τα μισά!

-Και τα σπρεντ;

-Εδώ ήρθες στο στοιχείο μου. Το κουμάρι. Το τζόγο ανεψιέ. Άκου λοιπόν. Η Ελλάδα δεν είναι ούτε μαγαζάκι για να κλείσει ούτε καμιά βόρεια χώρα να τους τραβήξει ένα χειμώνα στα μείον 25 με πετρέλαιο στο θεό και να μη μπορεί να κουνηθεί. Δηλαδή δεν κινδυνεύει ο προϋπολογισμός της από απρόβλεπτους παράγοντες. Συν τα πάγια κεφάλαιά της, να μην τα ξαναλέω, από πλευράς δανεισμού είναι «λίρα εκατό». Υπάρχει καμιά δεκαριά χιλιάδες χρόνια κι έχει κι ένα όνομα στην αγορά πολύ σπουδαίο. Δεν είναι ούτε κράτος που ιδρύθηκε χτες – όπως η Λετονία – αλλά ούτε και κράτος που μπορεί να το τουμπάρει ένας παγετώνας λόγω ανόδου του πετρελαίου, ούτε κι έχει και τη σούπερ διασυνδεδεμένη οικονομία, να πέσει το πέσο στο Μεξικό και να πτωχεύσει η κυρά Γιαννούλα με το ψιλικατζίδικο εδώ δίπλα. Επιπλέον είναι και στο ευρώ. Και οι τζογαδόροι το ξέρουν αυτό πολύ καλά. Όλοι το ξέρουν πολύ καλά. Πάντα το ξέρανε. Λες να τη δανείζανε πακτωλούς και ξαφνικά τους ήρθε και είπανε:»Αμάν! Ξεχάσαμε να πάρουμε τα δανεικά από τους Έλληνες!» Αυτοί ρε που δε σε κερνάνε ούτε τσίχλα;

-Οπότε τι θέλουνε ρε θείο;

-Να γίνουμε πιο φτηνοί ρε.

Πηγή:http://www.votegreece.gr/archives/4877