«Τὸ ὄνομα αὐτοῦ: Ἐμμανουὴλ»

«Τὸ ὄνομα αὐτοῦ: Ἐμμανουὴλ» ( Ἠσαΐας ζ΄ 14)

«Τὸ ὄνομα αὐτοῦ: Ἐμμανουὴλ» ( Ἠσαΐας ζ΄ 14)

Σᾶς ἀποκαλύπτω τὸ μεγάλο μυστικό: Στέλνω ἀνάμεσά σας, κοντά σας, μαζί σας τὸν Υἱό μου.

Τὸν μονογενῆ Υἱό μου. Τὸν στέλνω νὰ μείνη γιὰ πάντα σύντροφός σας. Θὰ ἔλθη στὴν γῆ ὡς Θεάνθρωπος.

Μὴ γελαστῆτε ποὺ θὰ τὸν δῆτε μικρό, ἀδύναμο νήπιο. Τὸ μικρὸ αὐτὸ βρέφος, τέλειος ἄνθρωπος καὶ

τέλειος Θεός, εἶναι ὁ Υἱός μου, ὁ συνάναρχος Λόγος, ὁ αἰώνιος καὶ παντοδύναμος. Γι’ αὐτὸ καὶ τὸ ὄνομά

του εἶναι: Ἐμμανουήλ. Ἔτσι θὰ τὸν ὀνομάζετε. Διότι Ἐμμανουὴλ σημαίνει «ὁ Θεὸς μεθ’ ἡμῶν», ὁ Θεὸς

εἶναι μαζί μας. Καὶ ἀκριβῶς μὲ τὴν σάρκωση τοῦ Υἱοῦ μου, μὲ τὸν ἐρχομό του στὸν κόσμο σας, ἐγὼ ὁ

Θεὸς ἔρχομαι νὰ μείνω μαζί σας. Γιὰ πάντα.

Μυστήριο παράξενο και παράδοξο βλέπω. Ποιμένες ακούγονται στα αυτιά μου, όχι επειδή παίζουν ένα υπαίθριο σκοπό, αλλά επειδή τραγουδούν ουράνιο ύμνο. Άγγελοι τραγουδούν, Αρχάγγελοι μέλπουν, υμνούν τα Χερουβίμ, δοξολογούν τα Σεραφίμ, οι πάντες γιορτάζουν επειδή βλέπουν τον Θεό πάνω στην γή και τον άνθρωπο στους ουρανούς. Τον (Θεό πού είναι) άνω (τώρα να είναι) κάτω από οικονομία και τον (άνθρωπο που είναι) κάτω (τώρα να είναι) άνω από φιλανθρωπία. Σήμερα η Βηθλεέμ τον ουρανό εμιμήθηκε. Επειδή αντί για αστέρια αγγέλους που υμνούν δέχθηκε και αντί για τον ήλιο τον Ήλιο της Δικαιοσύνης απεριγράπτως εχώρεσε. Και μην αναζητάς πως. Επειδή όπου θέλει ο Θεός νικιέται η τάξη της φύσεως. Επειδή θέλησε, το κατόρθωσε, κατήλθε, έσωσε. Όλα (τα κτίσματα) συντρέχουν με τον Θεό (τον Κτίστη). Σήμερα ο Ων τίκτεται και ο Ων γίνεται αυτό που δεν ήταν. Γιατί ενώ είναι Θεός, γίνεται άνθρωπος, χωρίς να πάψει να είναι Θεός. Επειδή δεν έγινε άνθρωπος με το να πάψει να είναι Θεός, αλλά ούτε πάλι με το να προκόψει από άνθρωπος έγινε Θεός. Αλλά ενώ είναι ο (Θεός) Λόγος, έγινε σαρξ (δηλαδή και άνθρωπος) με απάθεια, χωρίς να μεταβληθεί η φύση Του (σημ: στο Ένα πρόσωπο του Χριστού αποδίδονται η Θεία και η ανθρώπινη φύση).

Επειδή λοιπόν όλοι σκιρτούν από χαρά, να σκιρτήσω θέλω κι εγώ, να χορεύσω επιθυμώ, να πανηγυρίσω θέλω. Αλλά χορεύω χωρίς να παίζω κιθάρα, χωρίς να κινώ κλαδιά κισσού, χωρίς να κρατώ αυλούς, χωρίς να ανάβω λαμπάδες, αλλά αντί για μουσικά όργανα κρατώντας τα σπάργανα του Χριστού. Γιατί αυτά είναι η ελπίδα μου, αυτά η ζωή μου, αυτά η σωτηρία μου, αυτά ο αυλός μου, αυτά η κιθάρα μου. Γι’ αυτό κι έρχομαι κρατώντας αυτά, για να λάβω με την δύναμή τους ισχύ λόγων και να πω μαζί με τους Αγγέλους “Δόξα εν υψίστοις Θεώ” και μαζί με τους ποιμένες “κι επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία”

“ΛΟΓΟ ΕΙΣ ΤΟ ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ” του Αγ. Ιωάννη Χρυσοστόμου

πηγή: http://www.xfd.gr

Θυμίσου, όταν...

... Θυμίσου ότι έζησες μια ζωή στη ματαιότητα, χωρίς σκοπό που να διαμένει. Θυμίσου ότι όλοι οι στόχοι που έθεσες τριγύρω σου, δεν καρποφόρησαν για πάντα, και ούτε μοιάζει να καρποφορήσουν στο μέλλον... Για όσο μέλλον σου μένει ακόμα...

Όταν... οι άνθρωποι που αγαπάς σε προδίδουν και σε απογοητεύουν με την υποκρισία και την αχαριστία τους...

... Θυμίσου, με ποιο κριτήριο επέλεξες τη συντροφιά τους; Θυμίσου αν ποτέ κι εσύ ευχαρίστησες Εκείνον που σου χάρισε όλα όσα έχεις.


Η ζωή μας δεν είναι σπαρμένη με "ρόδα". Είναι όμως σπαρμένη με "νάρκες". Με συχνά επώδυνες ευκαιρίες, που σε μια καλοπροαίρετη καρδιά, μπορούν να ανάψουν "σπίθες" μετανοίας, και να φουντώσουν τη φωτιά της "Όντως Ζωής", όσο αυτή η καρδιά χτυπάει ακόμα!

Είναι το ευλογημένο άστρο στους ουρανούς της ελπίδας, στους ουρανούς των ονείρων σου. Έχει το φως της καρδιάς σου! Είναι πιο όμορφο και από το θαύμα! Είναι γεμάτο ευλάβεια, είναι αυτό που σου δίνει δύναμη, είναι αυτό που γεννήθηκε για σένα!

Στο άδειο τους τραπέζι ας ακουμπήσουμε το αντίδωρο της αγάπης.
Ας ζεστάνουμε μοναξιές, ας αφουγκραστούμε τον ήχο της απόγνωσής τους..

Άγιες μέρες λέγονται οι μέρες που ο καθένας μας γίνεται ένας «άγιος» για τον συνάνθρωπο του. Που «φυτεύει ένα δέντρο ανθρωπιάς» στο κήπο του κόσμου μας!
Ας γευτούμε τις θείες σταγόνες των άγιων αυτών ημερών!
φίλοι κι αδέλφια μου, καλά Χριστούγεννα!

Πού ξέρεις; Ίσως δεν χάθηκαν ακόμα όλα! Ίσως μια σπίθα αληθινής μετάνοιας να είναι αρκετή, για να ξαναφουντώσει η ελπίδα και η Ζωή. Όσο ακόμα χτυπάει η καρδιά σου!

Μην το αμελήσεις!

Ο Έλληνας Μάνος

Α δ ι α φ ο ρ ώ για την δόξα. Με φυλακίζει μες στα πλαίσια που καθορίζει εκείνη κι όχι εγώ.

Π ι σ τ ε ύ ω στο τραγούδι που μας αποκαλύπτει και μας εκφράζει εκ βαθέων, κι όχι σ' αυτό που κολακεύει τις επιπόλαιες και βιαίως αποκτηθέντες συνήθειές μας.

Π ε ρ ι φ ρ ο ν ώ αυτούς που δεν στοχεύουν στην αναθεώρηση και στην πνευματική νεότητα, τους εύκολα «επώνυμους» πολιτικούς και καλλιτέχνες, τους εφησυχασμένους συνομήλικους, την σκοτεινή και ύποπτη δημοσιογραφία καθώς και την κάθε λογής χυδαιότητα.

Έτσι κατάφερα να ολοκληρώσω την τραυματισμένη από την παιδική μου ηλικία προσωπικότητα, καταλήγοντας να πουλώ «λαχεία στον ουρανό» και προκαλώντας τον σεβασμό των νεωτέρων μου μια και παρέμεινα ένας γνήσιος Έλληνας και
Μεγάλος Ερωτικός.
(Υπέροχο δείγμα λόγου και σκέψης ενός υπέροχου ανθρώπου.)
Από lostbody.blogspot.com


Ο Έλληνας! Είναι ευφυέστατος αλλά και αφελής.
Δραστήριος αλλά και επιπόλαιος. Θερμόαιμος αλλά και ασταθής.

Ανέδειξε τον Σωκράτη για να τον δηλητηριάσει. Δόξασε τον Θεμιστοκλή για να τον εξορίσει. Θαύμασε τον Αριστοτέλη για να τον καταδιώξει. Γέννησε τον Βενιζέλο για να τον δολοφονήσει. Ύψωσε τον Παρθενώνα για να τον αφήσει να γίνει στόχος. Έκτισε το Βυζάντιο για να το Εκτουρκίσει. Σφυρηλάτησε το ΄21 για να το διακυβεύσει.
Παράξενο πλάσμα. Ατίθασο, κυκλόθυμο και εγωπαθές.

Στην αρχή του βίντεο (κίτρινα γράμματα σε μαύρο φόντο), είναι ένα μέρος μόνο από τα δημοσιεύματα της εφημερίδας τότε,ώστε να καταλάβουμε γιατί αντέδρασε έτσι...
*

Είχε την ονοματική του ο Ανδρέας Λασκαράτος, όταν έλαβε απο έναν βαμμένο εχθρό του δώρο. Άνοιξε περίεργος το δέμα και έμεινε έκπληκτος απο το περιεχόμενο. Ήσαν....κέρατα. Το ξανάκλεισε και περίμενε. Σε λίγες ημέρες ερχόταν η ονομαστική του χυδαίου, αυτού ανθρώπου. Κατέβηκε λοιπόν στον κήπο του ο Λασκαράτος, έφτιαξε μια ωραία ανθοδέσμη και του την έστειλε μαζί με ένα σημείωμα όπου ο κεφαλλονίτης ποιητής έγραφε: "Έκαστος προσφέρει απο αυτά που έχει. Χρόνια πολλά". Και υπέγραψε.

Θαυμάστε τον αν θέλετε. Κι αν μπορείτε προσπαθείστε να τον ταξινομήσετε και να τον διορθώσετε.
Καληνύχτα.